Inleiding

Een astrocytoom is een tumor die ontstaat door woekering van astrocyten. Astrocyten zijn gliacellen, steuncellen in het centrale zenuwstelsel. Op grond van hun groeiwijze worden astrocytomen ingedeeld in vier graden van ernst. De graden 1 en 2 worden als relatief goedaardig beschouwd: niet snel groeiend, niet of weinig infiltrerend en in de regel niet uitzaaiend. Men noemt ze laaggradig. Laaggradige astrocytomen kunnen overal in het centrale zenuwstelsel voorkomen. De meeste astrocytomen in het cerebellum bevatten veel lange spoelvormige cellen, reden waarom ze “pilocytaire” astrocytomen worden genoemd. Het zijn goed afgegrensde graad 1 tumoren. Een minderheid, 5% tot 15%, van de cerebellaire astrocytomen is fibrillair of protoplasmatisch. Dit zijn graad 2 tumoren (Zuzak et al., 2008; Villarejo et al., 2008). In deze tekst worden eerst de lichamelijke verschijnselen samengevat. Daarna volgt een beschrijving van de cognitieve en gedragsmatige gevolgen.