Oorzaken

In ongeveer 20% van de gevallen wordt geen duidelijke oorzaak gevonden. De epilepsie is dan idiopathisch. Genetische factoren zouden in deze gevallen een rol kunnen spelen. Bij de idiopathische vorm hebben veelal familieleden epilepsie of koortsstuipen (gehad). Er is ook een autosomaal dominant overervende temporale epilepsie (“autosomal dominant partial epilepsy with auditory features”, ADPEAF). In ongeveer 80% van de gevallen is de epilepsie symptomathisch. De temporale kwab kan door afwijkende ontwikkeling misvormd (dysplastisch) zijn, hij kan een nauwelijks groeiende tumor of een abnormale vaatstructuur bevatten. Bij een aanmerkelijke minderheid (ongeveer 20-30%) van de kinderen met temporale epilepsie is het mediale deel van de temporale kwab, dat wil zeggen de hippocampus en nabije structuren, sclerotisch. De hippocampus is een licht gekromd langwerpig gebied dat aan de mediale kant uitpuilt in het temporale deel van de ventrikel. Het percentage zogeheten mesotemporale sclerose (MTS) of hippocampussclerose is het kleinst bij zeer jonge kinderen met temporale epilepsie, het benadert bij schoolkinderen 50 maar is dan nog altijd kleiner dan bij volwassenen (Jennekens-Schinkel & Jennekens, 2008; Fontana et al., 2007). Hoe de sclerose ontstaat is niet helemaal zeker; ze zou een gevolg kunnen zijn van langdurige koortsstuipen in een eerdere fase van de ontwikkeling (Provenzale et al., 2008). Dysplasie en sclerose komen vaak gecombineerd voor. (Tassi et al., 2009; Provenzale et al., 2008).