Beloop

Beoordelingslijsten waarop de ziekteactiviteit van SLE wordt uitgedrukt in schaalwaarden tonen aan dat kinderen zeker in de beginperiode flink ziek zijn, verhoudingsgewijze ernstiger dan volwassenen (Brunner et al., 2008). De kinderen worden veelal behandeld met hoge doseringen prednison, en tegenwoordig ook met middelen die het aantal B lymfocyten en de productie van antilichamen verminderen. Het gunstige gevolg hiervan is dat de ziekteactiviteit vermindert. Nog maar weinig kinderen overlijden door SLE. Tot voor kort hield de helft van de kinderen wel blijvende nadelige gevolgen. Zo kan de SLE leiden tot een gestoorde nierfunctie. De prednisonbehandeling kan staar, striae (streepvormige verdunning van de huid) en botafwijkingen (osteoporose) ten gevolge hebben. Betreffende het cognitieve functioneren op lange termijn is nog weinig met zekerheid bekend, maar ernstige functiestoornissen zijn niet gerapporteerd. Geneeskundige controle blijft, ook als het beloop gunstig is, nodig omdat de ziekte weer kan verergeren.