Inleiding

Landau en Kleffner waren in 1957 de eersten die het naar hen genoemde syndroom (LKS) beschreven. LKS is een ziekte die ontstaat bij tot dan toe gezonde kinderen in de leeftijd van ongeveer 3 tot 8, hooguit 9 jaar (Duran et al., 2009). De taalontwikkeling van de kinderen raakt gestoord, de kinderen krijgen meestal epileptische aanvallen en er ontstaan gedragsafwijkingen. Na het 10de levensjaar volgt meestal in enige mate verbetering, van zeer gering tot vrijwel volledig. Het syndroom is zeldzaam, het veroorzaakt grote ziektelast bij de kinderen en het stelt verzorgers en behandelaars voor aanzienlijke problemen (Jennekens-Schinkel & Jennekens, 2008).
Wij vatten de verschijnselen van de aandoening samen. Daarna gaan we in op de cognitieve en gedragstoornissen en op de vraag hoe de kinderen het beste kunnen worden begeleid.