Oorzaken
Een groot aantal aandoeningen leidt (mede) tot epilepsie, zoals blijkt uit het hier volgende lijstje (gewijzigd naar Loddenkemper et al. 2005, zie Jennekens-Schinkel en Jennekens, 2008)
Tabel
- genetische afwijkingen
- ontwikkelingsstoornissen van de hersenen
- hippocampussclerose
- tumoren
- vasculare malformaties
- infecties/ontstekingen van het centrale zenuwstelsel
- hersenbeschadiging door hypoxie-ischaemie
- hersenbeschadiging door stofwisselingsstoornissen of vergiftigingen
- hersentrauma
- structuurafwijkingen van de hersenen door onbekende oorzaak
- onbekende oorzaak
- Voor de kinderleeftijd zijn vooral ontwikkelingsstoornissen (dysplasieën), genetische afwijkingen en hippocampussclerose van belang.
- Dysplasieen kunnen het gevolg zijn van; (1) stoornissen bij de aanmaak van nieuwe hersencellen; (2) bij de migratie van nieuwe hersencellen naar de plaats van functioneren; en (3) tijdens de organisatie fase (zie ENCYCL- Anatomie van de hersenen). Het aantal mogelijke dysplasieën is verbluffend groot (Barkovich et al. 2012). Ze ontstaan door een genetische afwijking of door vooralsnog onbekende oorzaak. Ze kunnen de hele hersenschors betreffen maar ook zo klein zijn dat ze zelfs met optimale MRI technieken niet met zekerheid uitgesloten kunnen worden.
- Genetische afwijkingen kunnen oorzaak zijn van hersenziekten die met epilepsie gepaard gaan (zie Tabel) en van epilepsiesyndromen.
- Hippocampussclerose. De oorzaak van hippocampussclerose is vaak duister; in sommige gevallen zou verband kunnen bestaan met eerder doorgemaakte, langdurige koortsstuipen (Jennekens-Schinkel & Jennekens, 2008). - Bij sommige hersenaandoeningen komen de aanvallen voor in het kader van een complex van verschijnselen, bijvoorbeeld alleen in een bepaalde levensfase, vooral 's nachts, gecombineerd met een spraakstoornis en speekselvloed. Men spreekt in die gevallen over “epilepsiesyndromen”. Van sommigen daarvan is een genetische basis aangetoond.